Weet je wat ik altijd jammer heb gevonden? Dat iemand al een aantal weken lekker aan het sporten is, gewoon een prima voedingspatroon heeft, zich steeds lekkerder en fitter gaat voelen en dan gaat luisteren naar zo’n stemmetje in het hoofd. Dat stemmetje begint dan te roepen dat je misschien wel afgevallen bent en dat je vetpercentage omlaag kan zijn gegaan. Je begint je af te vragen of je op die weegschaal moet gaan staan en/of zelfs je vetpercentage moet laten meten in de sportschool of ergens anders.

Het is maar een getal

En dan heb je eindelijk de stap gezet om op die weegschaal te gaan staan en dan zie je…. een getalletje op die weegschaal. Ja dat… meer is het namelijk niet. Ik heb te vaak gezien dat vrouwen het positieve gevoel over de afgelopen weken in één keer laten verdwijnen, omdat de weegschaal niet aangeeft wat ze hopen/verwachten. Maar dat is dan toch zonde! Je hebt het heel goed gedaan door lekker te sporten, gewoon normaal te eten en je voelt je zoveel lekkerder en fitter. Hoezo dan geen positief gevoel meer?

Ook heb ik het meegemaakt dat de weegschaal wel het gehoopte aangaf. Ja, dan was men erg blij. Dan ben ik ook wel blij voor die persoon, maar ik kan het niet helpen om me af te vragen wat er zou gebeuren als die weegschaal wat anders had aangegeven.

Doen wat goed voelt

Je bent je steeds lekkerder en fitter gaan voelen, je kan meer aan en je voelt je gewoon goed. Dan ben je toch vooruit gegaan? Onafhankelijk van wat de weegschaal zegt. Als ik op zo’n weegschaal ga staan die ook vetpercentage meet, geeft die ook altijd aan dat mijn vetpercentage te hoog is. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Vroeger liet ik me er ook door van de wijs brengen. Ik ging harder sporten, ging op dieet en maakte mezelf uiteindelijk helemaal gek. En op dat punt viel ik weer terug in oude patronen.

Nu heb ik een patroon gevonden wat voor mij werkt en daar hoor het vetpercentage bij wat ik nu heb. En ik zal je eerlijk zeggen dat ik nu geen idee heb wat deze is. Ik hoef het ook niet te weten. Ik kan namelijk doen wat ik wil met het lijf dat ik heb. Ik zorg goed voor mezelf, ik luister naar mijn lijf, ik sport, ik heb een eetpatroon gevonden wat bij mij past, ik rust als het nodig is, etc. Ik heb een patroon gevonden dat voor mij goed voelt en dan laat ik mijn stemming niet afhangen van wat de weegschaal zegt. Je hebt namelijk geen extern iets (zoals de weegschaal) nodig om te vertellen dat je goed bezig bent. Jouw eigen gevoel en lijf geven dat gewoon aan.

De connectie met je gevoel verloren

Wat helaas vaak gebeurt, is dat men de connectie met hun gevoel is verloren. Dit komt vaak door het vele diëten en het rigide sporten. Je laat je dan leiden door iets externs. En als je dat lang genoeg doet, verlies je de connectie met je gevoel. Maar dat je die connectie verloren hebt, betekent niet dat je het niet kunt terugkrijgen. Dat is namelijk ook weer aan te leren. Je weet namelijk prima wat werkt voor jou. Hiervoor kun je een combinatie van je gevoel, verstand, ervaringen van het verleden en voorbereiden op de toekomst inzetten.